Historia

Ken jutsu - [miecz japoński (szabla japońska)] 

  Szermierka bojowa to trening prawdziwego ken jutsu ma ściśle określony cel. Soke Takeuchi Toshimichi powtarzał wielokrotnie, że „ken-jutsu ma jeden cel - zabić”. W dążeniu adepta do celu jest trening mający doprowadzić do zwycięstwa, inaczej mówiąc celem jest śmierć naszego wroga. Walka nie ma na celu zachowania własnego życia, dlatego w treningu ćwiczymy przygotowanie adepta do takiej sytuacji. Kiedy przeciwnik jest sprawniejszy, silniejszy i ma większe umiejętności wówczas potrzebne są techniki zwane aiuchi (jednoczesnego trafienia). Dlatego z chwilą stwierdzenia przewagi przeciwnika nie wykonujemy żadnej akcji czy też kombinacji technik. Celem jest bezpośrednio wyprowadzenie właściwego ataku na wybraną część ciała przeciwnika. Niezbędną częścią takiej akcji jest bardzo dobra znajomość sytuacji z możliwością umiejętności przewidywania zachowania przeciwnika. Gotowość do poświęcenia własnego życia jest charakterystyczne dla ken-jutsu  w Szkole Bu Justu Kai Takeuchi Ryu.  

  W innych szkołach rzadko występuje  świadome stosowanie technik poświęcenia. W zakres szkolenia wchodzą techniki i taktyka walki. W treningu ken jutsu rozwijamy nasz umysł, a zwłaszcza ducha, co w konsekwencji powoduje rozwój ciała. To wszystko prowadzi  do nauki podstaw filozoficznych, większości opartych na „Zen”.  A tym samym prowadzi do integracji rozwoju ciała, ducha i teorii, prowadząc do doskonałości wykonywania technik. W każdym działaniu staramy się osiągnąć wewnętrzny spokój, który tak naprawdę osiągamy przez stan umysłu i ducha w czasie realizacji technik. Nauki bojowego ken jutsu są udzielane w Szkole Bu Jutsu Kai Takeuchi Ryu wyjątkowo, uczniom o odpowiednich predyspozycjach psychicznych i po odpowiednim szkoleniu jakie musi przejść każdy adept naszej szkoły.

  W szkole są uczone też techniki pokazu, które mają dawać radość oglądającym. Mistrz Soke Takeuchi mawiał, że: „cel ken-jutsu jest dawać radość ludziom”. Często też mówił; „to nie ładne” aby podkreślić nie przydatność technik pokazowych.

  Mój mistrz Soke Takeuchi  mówił jedno cięcie i każde następne, kolejne ma być jakby było to pierwsze, siła ma być w każdym z nich. To jest wzmożona koncentracja, to siła człowieka w codziennym życiu (mówimy o aktywności życia). Nadmieniał, że każde działanie w którym występuje niepewność, skutkiem jest niewiedza.

  Jeżeli mówimy o Budo to należy tu zaznaczyć, że jest to wewnętrzny spokój, który prowadzi do posługiwania się bronią w sposób uduchowiony. Nie mówimy o zręczności czy porównaniach zręczności, rytuałach, czy nawet o etykiecie. Budo to praca nad moralnością doskonałą.

  W szkole w treningu  podstawowym trenuje się za pomocą drewnianego miecza (boken), co w ręcz wymusza maksimum koncentracji. Trening (suburi), który obejmuje wiele technik przygotowujących do walki z wieloma przeciwnikami (techniki kombinacji i taktyka walki). Kombinacje szermierki z rzutami (nage-waza), kopnięcia (ashi-waza), uderzenia (atemi-waza), dźwignie (kensatsu-waza) oraz trening mieczem katana na najwyższym poziomie zaawansowania. W szkole zwraca się uwagę aby myślenie  o zwycięstwie było zabronione,  takie myśli prowadzi do utraty samokontroli, zakłócają rytm oddechu, co w konsekwencji osłabia mięśnie i powoduje utratę kontroli wojownika nad własnym ciałem. Doskonalenie zgrania oddechu z zadawaniem ciosów mieczem, to droga do mistrzostwa KEN-JUTSU.

                                                                                                 Autor ;  Krzysztof Jankowiak